Miniera e kripës Wieliczka (polonisht: Kopalnia soli Wieliczka), ndodhet në qytetin Wieliczka në jug të Polonisë, qëndron brenda zonës metropolitane të Krakówit. E hapur në shekullin e XIII-të, miniera ka prodhuar kripë konsumuese vazhdimisht deri në vitin 2007, si një nga minierat më të vjetra të kripës në botë në veprim. Gjatë gjithë kohës, minierës mbretërore drejtohej nga ndërmarrja Miniera e kripës Żupy krakowskie.
Miniera komerciale u ndërpre në vitin 1996 për shkak të çmimeve të ulëta të kripës dhe përmbytjeve nga dhomat e minierës.
Atraksionet e minierës përfshijnë dhjetra statuja dhe katër faltore të gdhendura nga kripërat e gurit nga minatorët. Skulpturat e vjetra janë plotësuar me gdhendje të reja të bëra nga artistë bashkëkohorë. Rreth 1.2 milionë njerëz vizitojnë minierën e kripës Wieliczka çdo vit.
Miniera është një nga monumentet zyrtare kombëtare të Polonisë (Pomniki historii), siç është përcaktuar në raundin e parë, 16 shtator 1994. Listimi i saj mbahet nga Bordi Kombëtar i Trashëgimisë të Polonisë.
Miniera e kripës Wieliczka arrin një thellësi prej 327 metra dhe është mbi 287 kilometra (178 mi) e gjatë. Guri i kripës është natyrisht gri në nuanca të ndryshme, që i ngjan granitit të palëmuar, dhe jo me pamje të bardhë apo kristaline që shumë vizitorë mund të presin. Në shekullin e XIII-të, u zbulua kripë guri në Wieliczka dhe boshtet e para u gërmuan.
Ndërtimi i kështjellës së përpunimit të kripës në Wieliczka (ndërtesa qendrore - "Shtëpia brenda përpunimit të kripës") - zyra qendrore e bordit të minierës që nga koha mesjetare deri në vitin 1945. Kështjella e përpunimit të kripës u ndërtua në fund të XIII-të deri në fillim të shekullit të XIV-të. Wieliczka tani është vendndodhja e "Muzeut të përpunimit të kripës Kraków". Shumë boshte u hapën gjatë gjithë kohës që miniera ishte në veprim. Gjatë Luftës së Dytë Botërore, boshtet u përdorën nga gjermanët okupues si një strukturë "ad hoc" për industri të ndryshme të luftës. Miniera përmban një liqen nëntokësor; dhe ekspozita të reja për historinë e minierave të kripës, si dhe një rruge turne prej 3.5 kilometra (2.2 mi) (më pak se 2% e gjatësisë së korridoreve të minierës) që përfshin statujat historike dhe figurat mitike të gdhendura nga kripërat e rërës nga e kaluara. Skulptura më të reja janë modifikuar nga artistë bashkëkohorë.
Miniera e Wieliczka shpesh quhet "katedralja nëntokësore e Polonisë". Në vitin 1978 ajo u vendos në listën fillestare Vendeve të Trashëgimisë Botërore të UNESCOs. Bile edhe kristalet e llambadareve janë bërë nga gurët e kripës që janë tretur dhe rindërtuar për të arritur një pamje të qartë qelqi. Ajo gjithashtu strehon një kompleks privat të rehabilitimit dhe shëndetësor.
Në vitin 2010 u propozua me sukses që në historinë e afërt Minierës së kripës Bochnia (miniera më e vjetër e kripës në Poloni) t'i shtohet listës së vendeve Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s. Dy minierat e kripës simotra tani shfaqen së bashku në listën e vendeve të Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s si "Minierat mbretërore të kripës Wieliczka dhe Bochnia". Në vitin 2013, vendi i Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s u zgjerua me shtimin e Kështjellës Żupny.
Në vitin 1995, Preisner's Music, një pjesë e muzikës filmike nga kompozitori polak Zbigniew Preisner, u regjistrua nga Sinfonia Varsovia në kishën e minierës Wieliczka. Shpesh thuhet se kisha ka akustikë më të mirë në Evropë.
| Miniera e kripës Wieliczka | |||
|
|
<center>Shën Kinga, e gdhendur në gur të kripës |
<center>Darka e Fundit e Leonardos e gdhendur në muret e shkëmbinjve të kripës |
<center> Korridori i vjetër |
|
<center>Statuja e Papa Gjon Pali II</br>në gurin e kripës |
<center>Çikrik i vjetër në muze |
<center>Fundi i boshtit të shën Kinga-s |
<center>Llambadar me kristale të kripës faltorja e Shën Kinga-s |
| Wikimedia Commons ka materiale multimediale në lidhje me: Wieliczka salt mine |
